Tafeltennisvereniging Sorry en zijn verleden...

De t.t.v. Sorry is opgericht 2 september 1965.

Het waren historici of schrijvers die aan de wieg stonden van wat nu de tafeltennisvereniging Sorry is, maar hard werkende ambachtslieden die de kost verdienden in de toenmalige suikerfabriek die Oud Beijerland rijk was.

Als het wat rustig was in de aanvoer en verwerking van de suikerbieten verpoosden de werkers zich graag met het spelen van een partijtje tafeltennis. Dat wil zeggen met houten zelf vervaardigde plankjes en op de tafel van de kantine der suiker fabriek waarover men provisorisch een netje had gespannen. Maar het was afgelopen met de pret als de suikerbieten werden aangevoerd want dan werd de kantine ontruimd en was er geen plaats meer om zich te vermaken.

Er was wel een personeelsvereniging die in samenspraak met Bertus Schalkoord en K. van Bree, beiden waren als timmerlieden in dienst van de suikerfabriek, opdracht gaf tot het vervaardigen van een echte tafeltennistafel. Uiteraard in een tijd van het jaar dat de bieten zich mogelijk nog in de Hoeksewaardse klei bevonden, maar wel in de werkplaats van de suikerfabriek die toen al C.S.M. heette. De suikerfabriek beschikte ook over een laboratorium, laboratorium chef H. Blok was handig en dus bood hij aan om het meesterwerk van Bertus en van Bree van een kleurtje te voorzien. Het zal uiteraard mooi groen zijn geweest.

Er was rivaliteit in het dorp want volgens Bertus Schalkoord was het een doorn in het oog van het toenmalige bestuur van de voetbalvereniging SHO dat enkele van hun leden zich ook bezig hielden met spelen van een balletje in de kantine der suikerfabriek. Blaak, Visser en v.d.Schoor werden door de bestuurderen van SHO in de gaten gehouden. Het belette de ijverige CSM mensen niet om uit te kijken naar een locatie waar ook gespeeld kon worden als de bieten campagne was los gebarsten. Het oog viel op de Harmonie, een gebouw tegen over Wüst, en ook een kantine rijk maar ook met nog een tafel meer dan in de suikerfabriek. De kantine van de Harmonie werd te klein er werd een derde tafel aangeschaft en uitgeweken naar het sport lokaal van de Jan Ligthartschool. De contributie werd verhoogd naar fl. 50 cent per week en de bovenmeester van de school wilde niet dat er in zijn zaal werd gespeeld op normaal schoeisel, hij verplichtte de tafeltennissers te spelen op heuse gymschoenen. En daar was geen geld voor bij het gros der leden dus ging men over op sokken te spelen. Penningmeester Bas Snijders vroeg bij de gemeente om subsidie, maar kreeg nul op zijn rekest en verhoogde de contributie naar fl. 75 cent. De zon schijnt nog steeds op dezelfde wijze op dit soort zaken in het mooie Oud-Beijerland moeten we vaststellen. Overigens ontstond de behoefte om wat meer structuur aan te brengen in vereniging en men besloot tot een officiële oprichting over te gaan en op 1 september 1965 werd A.H. Schalkoord, bij de leden beter bekent als Bertus, de eerste voorzitter en tevens wedstrijdsecretaris. Bas Snijders zou de uitvinder zijn van de naam Sorry als officiële verenigingsnaam. In de zestiger jaren bleef het ledental rond de twintig leden hangen, maar daar kwam in de loop van de zeventiger jaren verandering in.

Bloei

Na Bertus en Loerakker was C.P. (Chris) van Eersel voorzitter geworden. Onder zijn leiding begon vanaf 1974 de bloeiperiode van Sorry en en het aantal leden nam flink toe waarvan een groot gedeelte jeugdleden.  Het ledental groeide naar 80 en er moest een ledenstop worden ingesteld. Sorry nam in 1975 met 4 senioren en 3 juniorenteams deel aan de competitie. In 1976 vershuisde Sorry van de Jan Ligthartschool naar sporthal 't Paradijs, de huidige locatie. De ledenstop werd opgeheven en het ledental groeide in dat jaar naar 125. Sorry werd dat jaar door de NTTB beloond met een aanmoedingsprijs voor de snelst groeiende vereniging . In 1977 werd de clubkleur officieel veranderd van rood in groen en kregen we de eerste officiële clubsponsorIng.  In 1978 verschijnt het eerste clubbladIn  1979 organiseerde Sorry een interland van het Nederlands tafeltennisteam -met Nederlands beste tafeltennister aller tijden Bettine Vriesekoop- tegen Griekenland. Een organisatorisch enorme klus, maar wel dankbaar, want het Paradijs was bomvol, een samenvatting werd uitgezonden op tv en het leverde veel publiciteit op. Het eerste team bereikte in 1979 het tot nu toe hoogst bereikte niveau in de verenigingsgeschiedenis, de 1e klasse van de afdeling Rotterdam. Dit team bestond uit Ham Tong Chong, Henk Monster en Peter Mourits.

Het aantal seniorenteams was in 1981 flink uitgebreid tot 15, het aantal leden tot ongeveer 140 en er speelden 4 juniorenteams in de competitie. Zelfs het Paradijs was daarvoor te klein en de gymzaal van de Lindenhoeve moest er enige tijd worden bijgehuurd. Dinsdag was de clubavond. Zaterdagen jeugdwedstrijden.

Daling ledental maar prima sfeer

Door het grote verloop in de jeugdafdeling, kosten en gebrek aan opvolgers voor begeleiders en trainers werd daarna de jeugdafdeling opgeheven. Door gebrek aan aanwas kromp ook de seniorenafdeling langzaam maar zeker, maar de laatste jaren was er weer wat groei en momenteel schommelt het ledental om de 45 leden. De sportieven successen zijn ook wat minder geworden, maar de sfeer is altijd prima gebleven, met jaarlijks de clubkampioenschappen en het Kerstdubbel. Beroemd waren ook de nachten van Sorry in de negentiger jaren waar 's-nachts werd getafeltennist voor het goede doel o.a. de Zuid-Wester. Ook het Paas en Kerstklaverjastoernooi met onze vrienden van de tuinvereniging aan de Langeweg heeft inmiddels een lange traditie. De 5 jaarlijkse jubilea werden uitbundig gevierd, met uiteraard als hoogtepunt het 25 jarig jubileum in 1990.

De club kreeg begin deze eeuw ook te maken met ingrijpende vernieuwingen in de tafeltennissport. In plaats van the best of 3 sets, met set tot 21punten en 5 opslagen achter elkaar, werd het voortaan best of 5 tot 11 punten per set en slechts 2x achter elkaar opslaan. De ballen werden ook iets groter. De mogelijkheid werd geschapen om naast reguliere 3 persoonsteams ook duoteams te vormen, waarvoor een aparte competitie in het leven werd geroepen. Deze revolutionaire veranderingen -bedoeld om het spel voor publiek en spelers aantrekkelijker te maken- werden met de nodige scepsis begroet, maar nu weet niemand beter en hebben we inmiddels nog slechts 1 driemansteam en 10 duoteams.

Het beheer in de kantine was vanaf de jaren 80 tot in het jaar 2000 in handen van de familie Buscop. Beroemd bij vriend en vijand waren de speciale snacks zoals kip in het mandje etc. en het mexicanen aan de bar. Sinds enkele jaren is het beheer van de sporthoreca van de gemeente overgedragen in handen van één bedrijf, nu Sportplaza. Het was even wennen: de snackkaart is aanmerkelijk ingekrompen, maar de gezelligheid is gelukkig gebleven, mede dankzij onze lieve barvrouw Nel.

Wat ook stabiel is gebleven is de contributie. Al zo'n 25 jaar bedraagt dit €21,50 per kwartaal (excl. bondsbijdrage)

Bettine Vriesekoop in actie in het Paradijs, namens Nederland tegen Griekenland (1979)