Home

Afscheid van de competitie

Na vele jaren actief te zijn geweest in diverse competities (schatting is ca. 39 jaar) heeft Ed besloten dat het genoeg is geweest. Lichamelijke ongemakken (rug/knie) hebben hem, met pijn in het hart, doen besluiten dat het mooi is geweest zo.

Hiermee beeindigd de laatste speler van het zelfbenoemde 'dreamteam' zijn competitie-activiteiten, gelukkig zal hij (mits weer fit) nog wel recreatief actief blijven binnen onze vereniging. Net zoals zijn overgebleven oud-dreamteamgenoten Martin en John al eerder deden.

Het team waarin Ed als laatst actief was (Ruud en Daan) zal in een andere samenstelling verder gaan.

Niet veel later bereikte ons ook het bericht dat Peter Sloover een punt achter zijn competitie activiteiten bij Sorry zet. Inmiddels niet meer woonachtig in Oud-Beijerland slaat Peter ook bij Tavenu regelmatig een balletje en wil hij zich niet meer verplichten aan competitie-spelen bij 1 vereniging. Gelukkig blijft ook Peter (ere-lid!) verbonden aan Sorry en zal nog met enige regelmaat als recreant in het Paradijs actief zijn.

Beide heren: hartelijk dank voor jullie jarenlange inzet in de competitie voor Sorry!

Frank de Jong opnieuw clubkampioen

Na een lock down vanaf 12 maart 2020 tot 25 mei 2021 -met een korte onderbreking van 1 september tot 14 oktober 2020 - kon er direct begonnen worden met het clubkampioenschap dat traditioneel aan het einde van het seizoen wordt gehouden. Een groot aantal deelnemers want de honger naar de bal was natuurlijk niet te stillen onder de Sorrianen, Toernooileider Loek Weitman had weer een ingenieuze wedstrijdopzet gemaakt, waarvan het mooie is dat deelnemers die in het begin uitgeschakeld lijken toch nog via herkansingen op het erepodium terecht kunnen komen. Zelfs finale om de eerste plaats is een strijd om de dood of de gladiolen. De verliezer wordt niet tweede maar eindigt in de anonimiteit, hetgeen de druk op de wedstrijd natuurlijk immens verhoogt. Na 2 avonden poulefases ging het op 29 juni om de ereplaatsen.

Jan Paul Lottering, nog maar een goed jaar lid, vocht zich na een indrukwekkende reeks naar de derde plaats. Good old John Dalessi, leverde een prestatie af waar hij vooraf alleen maar van had durven dromen en werd 2e. John was door het dolle heen en kon zich bijna niet herinneren dat hij in zijn bijna 50 jarigige carriere een dergelijke prestatie bij het clubkampioenschap had neergezet.

Toen de grote finale om het kampioenschap. Frank de Jong, 3 voudig en heersend clubkampioen uit 2019 -in 2020 werd vanwege Corona geen clubkampioenschap gehouden- stond tegenover uitdager Cees van Roon, die voor het eerst in zijn ca. 10 jarige Sorry carriere de finale had gehaald. De Jong was natuurlijk torenhoog favouriet, maar je weet het natuurlijk nooit. Het blijft sport en de bal is rond. We hebben het al zoveel gezien een goede avond van de uitdager en een slechte avond van de kampioen en het loopt allemaal heel anders. Dus de toeschouwers gingen er eens extra goed voor zitten, want Van Roon had een mooie reeks naar gezet. Van Roon vocht voor wat hij waard was en speelde uitstekend mee, maar kwam toch net wat tekort en De Jong controleerde de wedstrijd. De Jong trok zodoende toch weer aan het langste eind en kreeg na afloop van kersverse voorzitter Ronald Breuseker de wisselbeker uitgereikt.

Direct daarna naar huis want de Covid beperkingen lieten een feestelijke huldiging in de kantine nog niet toe.

Jubileum - 55 jaar

Sorry bestaat dit jaar 55 jaar!

Dit zal gevierd worden middels een feestdag op 5 september 2020, zet deze dag dus alvast in je agenda. Locatie is onze bekende sporthal ’t Paradijs.

Voor de daadwerkelijke invulling van deze dag zijn we op zoek naar een heuse feestcommissie. Heb jij dus leuke ideeën hoe we deze dag zo leuk mogelijk kunnen maken, meld je dan bij mij aan.

Samen kunnen we er dan weer een onvergetelijke dag van maken. Heb je geen zin om in de feestcommissie plaats te nemen, maar heb je wel leuke ideeën, schroom ook dan niet om ze kenbaar te maken.

17 december Kerstdubbel en huldiging kampioenen

Er was weer een grote opkomst voor de jaarlijkse seizoensluiting met de traditionele Kerstdubbel waarvoor weer een hoge opkomst kon worden genoteerd. Via 5 poules waaruit de beste 2 doorgingen naar de kwartfinale etc. In de finale kwamen uiteindelijk het koppel Daan van Hengel en Dick Vermaat (alias The Brothers) tegen Jeroen de Bruin en Mark Kaptein. Bij een 1-1 setstand moest een derde set de beslissing brengen. Het verzet van the Brothers bleek echter gebroken te zijn in de vorige slopende sets, waarna Mark en Jeoroen gemakkelijk de zege van toernooi naar zich toe wisten te trekken en de felicitaties van toernooidirecteur Loek Weitman in ontvangst konden nemen.

Na afloop onder het genot van een drankje en de beroemde bittergarnituur van Nel werden de winnaars nog eens in het zonnetje gezet en werden ook de kampioenen van de najaarscompetitie 2019 in de prijzen gezet. Rene en Frank (Sorry 1) vervolgen hun in 2016 ingezette ononderbroken heen en weer reeks tussen 2e en 3e klasse, Ditmaal weer kampioen dus promotie naar de 2e klasse.

Voor Marcel en André (Sorry 2) was het ook feest zij werden kampioenn in de 4e klasse en gaan in 2020 van start in de 3e klasse.

Sorry 8, voor het derde seizoen bestaande uit Ed Reniers, Daan van Hengel en Jeroen de Klerk mochten voor het eerst in deze samenstelling de kampioensvlag hijsen. Voor Jeroen was dit zijn eerste kampioenschap als tafeltennisser in zijn nog jonge carriëre. Proficiat.

Eeen eervolle vermelding voor Joop Bakhuizen, medewinnaar van de kerstdubel vorig jaar, die na een jaar niet te hebben gespeeld en 2 operaties heeft gehad, vanavond acte de presence gaf om zijn opvolgers de hand te kunnen drukken. Mooi, sportief gebaar Joop. Daarmee ben je genomineerd en bij deze benoemd tot speler van de maand december. We hopen met z'n allen op een spoedige comeback in goede gezondheid.

En het bleef zoals gebruikelijk nog lang gezellig in deze laatste tafeltennisavond van ttv Sorry in 2019.

Alle winnaars hieronder op de foto

Speler van de maand november: Fons Pol

Dinsdag 26 november 2019 was het zover. De officiële afscheidswedstrijd van de levende Sorry legende Fons Pol. Niemand weet precies hoe lang hij al speelde, maar een zoektocht in de archieven leverde een krantebericht op uit 1987 <zie foto>waaruit bleek dat hij tot al tot grote daden in staat was en toen al in 1987!! een routinier werd genoemd!!!! Maar Fons was misschien nog wel bekender als penningmeester van 1985-2005. In die rol werd hij onsterfelijk doordat hij het voor elkaar kreeg al die 30 jaar de contributies niet te verhogen! Dit leverde hem een benoeming op als erelid bij het 50 jarig jubileum in 2015.

Fons had nu al 2 jaar niet meer gespeeld door fysieke tegenslag en het werd duidelijk dat dat een comeback er niet meer in zat. Maar zijn teamgenoten Karel, Arnand, Rob en Loek, wilde Fons na een indrukwekkende carriere als speler -ooit een geducht 2e klasser- toch een gepast afscheid geven. De laatste thuiswedstrijd van de najaarscompetitie van regulier Sorry 1 werd aangegegrepen Fons nog eenmaal in te zetten. Niet meer als speler maar als arbiter. In die rol bleek Fons nog bijzonder scherp te zijn en bediende met speels gemak en foutloos het scorebord en met een haviksoog ontwaarde hij een netservice die de meeste gewone stervelingen niet hadden gezien.

Na afloop werd Fons aan de stamtafel temidden van zijn teamgenoten met wie hij al zo lang samenspeelt toegesproken door teamgenoot en voorzitter Rob Zee en in de geschenken gezet. Daarna kwamen natuurlijk ook de zoals altijd de bitterballen, ooit de voorwaarde voor Fons om tot dit team toe te treden. "Altijd bitterballen na de wedstrijd" Daarna werden onder het genot van het geestrijk gerstenat nog vele anekdotes opgehaald. Een mooi afscheid en Fons we hopen je natuurlijk nog veel te zien bij de club en dat je nog veel bitterballen met je Sorrianen mag eten!

Natuurlijk komt Fons hiermee ook met afstand in aanmerking voor de eervolle benoeming Speler van de maand november!

foto: Fons in zijn laatste wedstrijd temidden van zijn teamgenoten.

Najaar 2019 - hoe staan we er voor?

In de reguliere 6e klasse is het team van Rob, Karel, Arnand, Loek en Fons niet aan hun beste seizoen bezig. Rob zorgt er persoonlijk voor dat de laatste plaats nog net vermeden wordt (hij scoort 14 van de 19 teampunten). Degradatiezorgen zijn er echter niet, dus er kan vrijuit gespeeld worden de komende weken.

René en Frank staan er in de duo 3e klasse prima voor om hun heen-en-weer-streak in leven te houden. Twee punten voor met een wedstrijd minder gespeeld dan hun naaste concurrent maakt de kans op een 4e kampioenschap op rij in de najaarscompetitie zeker aannemelijk.

Marcel en André zijn ook niet kansloos voor een kampioenschap (4e klasse), zij staan 3 punten achter de koploper, maar zij hebben een wedstrijd minder gespeeld dan concurrent Taveri. Komende week is de wellicht beslissende ontmoeting in Ridderkerk.

Na het afscheid van Merijn moeten Jeroen en Mark het samen zien te redden in de 4e klasse, dat lijkt dit seizoen prima te lukken. Met een steady 3e plaats lijkt er geen vuiltje aan de lucht voor dit team.

Sorry 4 zit in een spannende poule, de teams staan na 6 wedstrijden maar 8 punten uit elkaar in totaal. Vooralsnog staan Ronald, Leonard, Ton en Mark echter op een gedeelde laatste plaats, dus er dienen nog wat extra punten gehaald te worden om degradatie te voorkomen.

Bij Sorry 5 dient Freek het dit jaar vooral met invallers te doen, na de blessures van Kees en Joop. Het lijkt erop dat er voorlopig voldoende punten gehaald te zijn om te zorgen dat ook volgend jaar weer 4e klasse gespeeld kan worden (4e plaats).

Niels en Mark staan in de 5e klasse op plek 5 na 6 wedstrijden. Een voorsprong van 2 punten op Twenty-one Up geeft echter allerminst nog zekerheid van het lijfsbehoud .

In een poule van 5 teams staat Sorry 7 op een keurige 3e plek. Martin, Ruud, Dick en Jan draaien een keurig gemiddelde van ongeveer 50% (5e klasse).

In de 6e klasse hebben Ed, Daan en Jeroen de kansen op een terugkeer naar de 5e klasse in eigen hand. In de laatst gespeelde wedstrijd werd Daan weliswaar van zijn 100% afgehaald, maar de koppositie in de poule is nog steeds in handen van dit team.

Sorry 9 heeft daarentegen nog geen zicht op promotie. Een laatste plaats voor Zelinka, Paul, Yvar, Arend en Jeffrey betekend waarschijnlijk ook volgend jaar een plek in de zevende klasse.

Martin Roozenburg: speler van de maand september

Martin Roozenburg van Sorry duo 7 startte met lage verwachtingen aan de najaarscompetitie. De voorjaarscompetitie met zijn maatje Ruud Horijon leverde weliswaar een dik verdiende promotie op van de 6e naar de 5e klasse. Maar zijn behaalde persoonlijk winstpercentage van 55% bood nu niet bepaald veel perspectief op een succesvolle start in de 5e klasse. Maar hoe anders kan het lopen! De eerste wedstrijd pakte hij al een prima winstpartij en de wedstrijd werd met invaller Dick van Laren nipt verloren met 2-3.
De tweede wedstrijd tegen Scyedam leek een slechte avond te worden nadat zijn teammaat kansloos met 0-3 verloor tegen het jonge Chinese talent Winson Shi, terwijl Ruud in de voorjaarscompetitie toch een scoringspercentage had van 85% Martin had vervolgens de grootste moeite met Teun maar wist toch onverwacht de winst in 5 sets binnen te halen. De dubbel werd zowaar ook gewonnen, dankzij Martin die enorm in de wedstrijd groeide. Ruud won makkelijk met 3-0 van Teun waar Martin ternauwernood in vijven van had gewonnen. Het was dus een ABC-tje dat Martin de laatste pot tegen de Schiedam-Chinees met 0-3 zou verliezen. Ruud begon vast langzaam op te ruimen, maar dat was een ernstige misrekening, want Martin bood uitstekend verdedigend tegenstand en zijn opponent werd ongeduldig en begon veel aanvallende fouten te maken. Er ontspan zich een bloedstollend spannende wedstrijd die uitmondde in een 5e set. Dat Martin al zover was gekomen was een mirakel. In de vijfde set leek Martin toch het onderspit te delven, maar kwam met 2 matchpoints tegen toch spectaculair terug tot 10-10. Na matchpoints over en weer kon Martin op 16-15 uiteindelijk de beslissende kloof van twee punten slaan, de armen zegevierend ten hemel strekken en daarmee de 4-1 teamwinst aantekenen. (Zie foto) Zo staat Martin na twee wedstrijden op 75% Een toonbeeld van mentale weerbaarheid en slimme tactiek. Daarom is Martin verkozen tot Sorry speler van de maand september!

Nominaties voor de speler van de maand oktober kunnen worden ingediend bij de webredactie. Wel foto bijvoegen graag.

Vacature bestuursfunctie

Vind jij het leuk om iets voor onze vereniging te doen? Dan hebben we jou hard nodig! Rob zal immers binnenkort zijn voorzittershamer neerleggen en we hebben dringend behoefte aan een vervanger. Het bestuur vergadert gewoonlijk eens per 2 maanden.

Geinterresseerden kunnen zich melden bij een van de bestuursleden.

Namens het bestuur van TTV Sorry

Frank de Jong nieuwe clubkampioen van tafeltennisvereniging Sorry

Het jaarlijkse toernooi om het clubkampioenschap van ttv Sorry telde ditmaal een 25 tal deelnemers.
Sven Cammeraat, die drie jaren op rij het kampioenschap in de wacht sleepte –en volgens goed gebruik daarom de wisselbeker mocht behouden- was niet aanwezig om zijn titel te verdedigen, want hij is verhuisd naar ttv Alexandria om op hoger niveau zijn kansen te beproeven.

Verrassende namen

De poulefase leverde 3 verrassende namen op die doorstootten naar de kwartfinale: good old Rens Bijl en 2 jonge leden: Jeroen de Klerk - zijn 2e seizoen, verraste ook bij de Ben Hofstedebokaal- en Jeffrey Penning, die vanavond zijn wedstrijddebuut maakte. Zij troffen het echter niet met de loting en moesten het opnemen tegen 3 zeer ervaren tegenstanders, die allemaal minstens wel eens in de finale hadden gestaan. De verrassende kwartfinalisten verweerden zich voor wat zij waard waren, maar verdere sensaties bleven uit en zij konden met opgeheven hoofd het toernooi vervolgen.

Zwaargewichten

In de halve finale bevatte qua niveau alleen nog vier zwaargewichten. Alleen Ronald Breuseker kon enigszins een verrassing worden genoemd. Deze goede vierde klasser –altijd goed op toernooien- had in de kwartfinale de hoger gekwalificeerde André Ronner met 2-1 verslagen.
Ronald Breuseker moest het in de halve finale opnemen tegen René Stuivenberg. Maar ook in uitstekend vorm en met zijn sterke backhand kon hij het René toch niet moeilijk genoeg maken en wist zodoende niet de finale te bereiken en moest met een 0-2 nederlaag genoegen nemen.
De andere halve finale ging tussen Dick Vermaat en Frank de Jong. Dick Vermaat was in 2011 nog de sensationele clubkampioen, maar kon de jaren daarna dit niveau niet meer evenaren. Maar misschien vanavond dan toch weer een nieuwe sensatie? Maar helaas voor Dick, volgend jaar kan hij weer dromen van een finale want Frank liet niets aan het toeval over en won overtuigend met 2-0.

De finale

Dus een identieke finale als in het recente toernooi om de Ben Hofstede bokaal twee maanden geleden. Toen trok René Stuivenberg aan het langste eind. René was er op gebrand nu ook eens het clubkampioenschap binnen te halen want die titel had hij nog niet op zijn zegelijst. Hij kwam wel regelmatig in de finale; vorig jaar nog tegen de schier onverslaanbare Sven Cammeraat.
Frank de Jong was ook gebrand op de overwinning, want dat zou zijn derde betekenen, na 2008 en 2015. Zoals in het hele toernooi werd ook in de finale “the best of three” gespeeld.
De beide kemphanen gaven onder leiding van arbiter Mark Mourits alles wat ze hadden en het was een mooie open wedstrijd met mooie rally’s. De eerste set ging naar Frank de Jong, de tweede naar René Stuivenberg, zodat een derde set de beslissing moest brengen. De Jong pakte al snel een paar punten voorsprong. Stuivenberg deed wat hij kon maar kon het gat niet verkleinen. De Jong wist een aantal geweldige aanvallen te pareren en zijn voorsprong zelfs nog verder uit te bouwen en de wedstrijd te beëindigen met een 11-4 setwinst.

De Jong was opgetogen toen hij van toernooileider Weitman voor de derde keer in zijn tafeltennisloopbaan de gloednieuwe clubkampioenschapsbeker in ontvangst mocht nemen. “Drie keer in 11 jaar tijd, dat is toch wel mooi!!

Andere kampioenen

Zoals gebruikelijk na het clubkampioenschap werden ook de kampioensteam van de voorjaarscompetitie gehuldigd.Dit jaar was er maar een kampioensteam, dat was duo 9, het team van Martin Roozenburg en Ruud Horijon, dat na 2 jaar afwezigheid een geslaagde comeback maakte in de 6e klasse en dat bekroonde met een kampioenschap. Na de plechtigheden was het tijd voor feest en bleef het nog lang onrustig in sporthal 't Paradijs.

foto boven: clubkampioen 2019 Frank de Jong (links) wordt gefeliciteerd door de verliezend finalist René Stuivenberg. Foto onder: beeld uit de finalepartij

René Stuivenberg wint Ben Hofstede bokaal

Maar liefst 25 Sorrianen hadden ingeschreven voor de derde editie van het jaarlijkse onderlinge toernooi om de Ben Hofstede bokaal. Het bijzondere van dit toernooi is dat dit wordt gespeeld volgens de old school regels, zoals die tot 2001 golden. Dat wil zeggen games tot 21 (en niet tot 11 zoals nu), om de 5 punten opslagwissel (tegenwoordig is dat na 2 punten) en max. 3 sets (vroeger 5).

Verrassingen

In de vier voorronde poules vond de grootste schifting plaatsvinden. Zeventien spelers vonden na een sportieve strijd hun Waterloo. Onder de acht kwartfinalisten toch wel een paar verrassende namen: Ron Wassenaar en Jeroen de Klerk. Twee representanten van de nieuwste lichting Sorrianen. Maar in de kwartfinale werden zij gekoppeld aan respectievelijk Frank de Jong (de heersend clubkampioen) en Ronald Breuseker(ook niet voor de poes), die toch nog een maatje te groot waren. Andere verrassing was veteraan Martin van Boven, die dit toernooi in topvorm was en zich in de voorronde staande wist te houden in het jongere geweld. Al de routine en trucs van Martin waren in de kwartfinale echter niet voldoende tegen het jonge onstuimige talent Leonard Mourits. De vierde kwart finale ging tussen René Stuivenberg en Kees van Roon. Een wedstrijd waar de liefhebbers eens goed voor gingen zitten. Kees wordt jaarlijks beter en zit de topspelers op de hielen. Zou vandaag de definitieve doorbraak plaatsvinden? Helaas voor Kees bleek deze avond René nog te sterk en moet nog even trainen.

Sorryballetje

In de laatste schifting in de halve finales moesten na taaie weerstand Ronald Breuseker en Leonard Mourits het veld ruimen en stond de finale vast. De twee teammaten van Sorry 1 René Stuivenberg en Frank de Jong mochten het tegen elkaar opnemen. Frank, vorig jaar winnaar van de bokaal, was gezien zijn hogere scorepercentages in de competitie, de grote favoriet. Maar ook bij tafeltennis is de bal rond en zijn er altijd verassingen. Frank won de eerste set, maar René gooide er een schepje bovenop en haalde de tweede set binnen. Hij had de goede flow te pakken en wist Frank in de derde set achter zich te houden. Hij kreeg daarbij aan het eind ook nog hulp van Sorryballetje waarna hij op matchpunt kwam en dat ook direct wist te benutten. Game, set en match! Even later mocht hij van wedstrijdleider Loek Weitman de wisselbokaal in ontvangst nemen.

René was zeer in zijn nopjes met deze overwinning. “De kerstdubbel even beschouwing gelaten, was dit mijn eerste grote toernooizege bij Sorry in de 8 jaar dat ik speel”.

Tafeltennissen doe je bij...

Hebt u deze flyer voorbij zien komen op de sociale media? En denkt u: "Dat wil ik ook?!"

Dan zouden wij zeggen: kom gerust eens langs op dinsdagavond in onze gezellige sporthal 't Paradijs.

Maak vrijblijvend een aantal avonden kennis met ons en het spel. Bevalt het zo goed en wil je lid worden? Dan betaal je dit kalenderjaar slechts 50% van de verschuldigde contributie.