Speler van de maand november: Fons Pol

Dinsdag 26 november 2019 was het zover. De officiële afscheidswedstrijd van de levende Sorry legende Fons Pol. Niemand weet precies hoe lang hij al speelde, maar een zoektocht in de archieven leverde een krantebericht op uit 1987 <zie foto>waaruit bleek dat hij tot al tot grote daden in staat was en toen al in 1987!! een routinier werd genoemd!!!! Maar Fons was misschien nog wel bekender als penningmeester van 1985-2005. In die rol werd hij onsterfelijk doordat hij het voor elkaar kreeg al die 30 jaar de contributies niet te verhogen! Dit leverde hem een benoeming op als erelid bij het 50 jarig jubileum in 2015.

Fons had nu al 2 jaar niet meer gespeeld  door fysieke tegenslag en het werd duidelijk dat dat een comeback er niet meer in zat. Maar zijn teamgenoten  Karel, Arnand, Rob en Loek, wilde Fons na een indrukwekkende carriere als speler -ooit een geducht 2e klasser-  toch een gepast afscheid geven. De laatste thuiswedstrijd van de najaarscompetitie van regulier Sorry 1 werd aangegegrepen Fons nog eenmaal in te zetten. Niet meer als speler maar als arbiter. In die rol bleek Fons nog bijzonder scherp te zijn en bediende met speels gemak en foutloos het scorebord en met een haviksoog ontwaarde hij een netservice die de meeste gewone stervelingen niet hadden gezien. 

Na afloop werd Fons aan de stamtafel temidden van zijn teamgenoten met wie hij al zo lang samenspeelt   toegesproken door teamgenoot en voorzitter Rob Zee en in de geschenken gezet. Daarna kwamen natuurlijk ook de zoals altijd de bitterballen, ooit de voorwaarde voor Fons om tot dit team toe te treden. "Altijd bitterballen na de wedstrijd" Daarna werden onder het genot van het geestrijk gerstenat nog vele anekdotes opgehaald. Een mooi afscheid en Fons we hopen je natuurlijk nog veel te zien bij de club en dat je nog veel bitterballen met je Sorrianen mag eten!

Natuurlijk komt Fons hiermee ook met afstand in aanmerking voor de eervolle benoeming Speler van de maand november!

        foto: Fons in zijn laatste wedstrijd temidden van zijn teamgenoten. 

Najaar 2019 - hoe staan we er voor?

In de reguliere 6e klasse is het team van Rob, Karel, Arnand, Loek en Fons niet aan hun beste seizoen bezig. Rob zorgt er persoonlijk voor dat de laatste plaats nog net vermeden wordt (hij scoort 14 van de 19 teampunten). Degradatiezorgen zijn er echter niet, dus er kan vrijuit gespeeld worden de komende weken.

René en Frank staan er in de duo 3e klasse prima voor om hun heen-en-weer-streak in leven te houden. Twee punten voor met een wedstrijd minder gespeeld dan hun naaste concurrent maakt de kans op een 4e kampioenschap op rij in de najaarscompetitie zeker aannemelijk.

Marcel en André zijn ook niet kansloos voor een kampioenschap (4e klasse), zij staan 3 punten achter de koploper, maar zij hebben een wedstrijd minder gespeeld dan concurrent Taveri. Komende week is de wellicht beslissende ontmoeting in Ridderkerk.

Na het afscheid van Merijn moeten Jeroen en Mark het samen zien te redden in de 4e klasse, dat lijkt dit seizoen prima te lukken. Met een steady 3e plaats lijkt er geen vuiltje aan de lucht voor dit team.

Sorry 4 zit in een spannende poule, de teams staan na 6 wedstrijden maar 8 punten uit elkaar in totaal. Vooralsnog staan Ronald, Leonard, Ton en Mark echter op een gedeelde laatste plaats, dus er dienen nog wat extra punten gehaald te worden om degradatie te voorkomen.

Bij Sorry 5 dient Freek het dit jaar vooral met invallers te doen, na de blessures van Kees en Joop. Het lijkt erop dat er voorlopig voldoende punten gehaald te zijn om te zorgen dat ook volgend jaar weer 4e klasse gespeeld kan worden (4e plaats).

Niels en Mark staan in de 5e klasse op plek 5 na 6 wedstrijden. Een voorsprong van 2 punten op Twenty-one Up geeft echter allerminst nog zekerheid van het lijfsbehoud .

In een poule van 5 teams staat Sorry 7 op een keurige 3e plek. Martin, Ruud, Dick en Jan draaien een keurig gemiddelde van ongeveer 50% (5e klasse).

In de 6e klasse hebben Ed, Daan en Jeroen de kansen op een terugkeer naar de 5e klasse in eigen hand. In de laatst gespeelde wedstrijd werd Daan weliswaar van zijn 100% afgehaald, maar de koppositie in de poule is nog steeds in handen van dit team.

Sorry 9 heeft daarentegen nog geen zicht op promotie. Een laatste plaats voor Zelinka, Paul, Yvar, Arend en Jeffrey betekend waarschijnlijk ook volgend jaar een plek in de zevende klasse.

Martin Roozenburg: speler van de maand september

Martin Roozenburg van Sorry duo 7 startte met lage verwachtingen aan de najaarscompetitie. De voorjaarscompetitie met zijn maatje Ruud Horijon leverde weliswaar een dik verdiende promotie op van de 6e naar de 5e klasse. Maar zijn behaalde persoonlijk winstpercentage van 55% bood nu niet bepaald veel perspectief op een succesvolle start in de 5e klasse. Maar hoe anders kan het lopen! De eerste wedstrijd pakte hij al een prima winstpartij en de wedstrijd werd met invaller Dick van Laren nipt verloren met 2-3.
De tweede wedstrijd tegen Scyedam leek een slechte avond te worden nadat zijn teammaat kansloos met 0-3 verloor tegen het jonge Chinese talent Winson Shi, terwijl Ruud in de voorjaarscompetitie toch een scoringspercentage had van 85% Martin had vervolgens de grootste moeite met Teun maar wist toch onverwacht de winst in 5 sets binnen te halen. De dubbel werd zowaar ook gewonnen, dankzij Martin die enorm in de wedstrijd groeide. Ruud won makkelijk met 3-0 van Teun waar Martin ternauwernood in vijven van had gewonnen. Het was dus een ABC-tje dat Martin de laatste pot tegen de Schiedam-Chinees met 0-3 zou verliezen. Ruud begon vast langzaam op te ruimen, maar dat was een ernstige misrekening, want Martin bood uitstekend verdedigend tegenstand en zijn opponent werd ongeduldig en begon veel aanvallende fouten te maken. Er ontspan zich een bloedstollend spannende wedstrijd die uitmondde in een 5e set. Dat Martin al zover was gekomen was een mirakel. In de vijfde set leek Martin toch het onderspit te delven, maar kwam met 2 matchpoints tegen toch spectaculair terug tot 10-10. Na matchpoints over en weer kon Martin op 16-15 uiteindelijk de beslissende kloof van twee punten slaan, de armen zegevierend ten hemel strekken en daarmee de 4-1 teamwinst aantekenen. (Zie foto) Zo staat Martin na twee wedstrijden op 75% Een toonbeeld van mentale weerbaarheid en slimme tactiek. Daarom is Martin verkozen tot Sorry speler van de maand september!

Vacature bestuursfunctie

Vind jij het leuk om iets voor onze vereniging te doen? Dan hebben we jou hard nodig! Rob zal immers binnenkort zijn voorzittershamer neerleggen en we hebben dringend behoefte aan een vervanger. Het bestuur vergadert gewoonlijk eens per 2 maanden.

Geinterresseerden kunnen zich melden bij een van de bestuursleden.

Namens het bestuur van TTV Sorry

Frank de Jong nieuwe clubkampioen van tafeltennisvereniging Sorry

Het jaarlijkse toernooi om het clubkampioenschap van ttv Sorry telde ditmaal een 25 tal deelnemers.
Sven Cammeraat, die drie jaren op rij het kampioenschap in de wacht sleepte –en volgens goed gebruik daarom de wisselbeker mocht behouden- was niet aanwezig om zijn titel te verdedigen, want hij is verhuisd naar ttv Alexandria om op hoger niveau zijn kansen te beproeven.

Verrassende namen

De poulefase leverde 3 verrassende namen op die doorstootten naar de kwartfinale: good old Rens Bijl en 2 jonge leden: Jeroen de Klerk - zijn 2e seizoen, verraste ook bij de Ben Hofstedebokaal- en Jeffrey Penning, die vanavond zijn wedstrijddebuut maakte.  Zij troffen het echter niet met de loting en moesten het opnemen tegen 3 zeer ervaren tegenstanders, die allemaal minstens wel eens in de finale hadden gestaan. De verrassende kwartfinalisten verweerden zich voor wat zij waard waren, maar verdere sensaties bleven uit en zij konden met opgeheven hoofd het toernooi vervolgen.

Zwaargewichten

In de halve finale bevatte qua niveau alleen nog vier zwaargewichten. Alleen Ronald Breuseker kon enigszins een verrassing worden genoemd. Deze goede vierde klasser –altijd goed op toernooien- had in de kwartfinale de hoger gekwalificeerde André Ronner met 2-1 verslagen.
Ronald Breuseker moest het in de halve finale opnemen tegen René Stuivenberg. Maar ook in uitstekend vorm en met zijn sterke backhand kon hij het René toch niet moeilijk genoeg maken en wist zodoende niet de finale te bereiken en moest met een 0-2 nederlaag genoegen nemen.
De andere halve finale ging tussen Dick Vermaat en Frank de Jong. Dick Vermaat was in 2011 nog de sensationele clubkampioen, maar kon de jaren daarna dit niveau niet meer evenaren. Maar misschien vanavond dan toch weer een nieuwe sensatie? Maar helaas voor Dick, volgend jaar kan hij weer dromen van een finale want Frank liet niets aan het toeval over en won overtuigend met 2-0.

De finale

Dus een identieke finale als in het recente toernooi om de Ben Hofstede bokaal twee maanden geleden. Toen trok René Stuivenberg aan het langste eind. René was er op gebrand nu ook eens het clubkampioenschap binnen te halen want die titel had hij nog niet op zijn zegelijst. Hij kwam wel regelmatig in de finale; vorig jaar nog tegen de schier onverslaanbare Sven Cammeraat.
Frank de Jong was ook gebrand op de overwinning, want dat zou zijn derde betekenen, na 2008 en 2015.  Zoals in het hele toernooi werd ook in de finale “the best of three” gespeeld. 
De beide kemphanen gaven onder leiding van arbiter Mark Mourits alles wat ze hadden en het was een mooie open wedstrijd met mooie rally’s. De eerste set ging naar Frank de Jong, de tweede naar René Stuivenberg, zodat een derde set de beslissing moest brengen. De Jong pakte al snel een paar punten voorsprong. Stuivenberg deed wat hij kon maar kon het gat niet verkleinen. De Jong wist een aantal geweldige aanvallen te pareren en zijn voorsprong zelfs nog verder uit te bouwen en de wedstrijd te beëindigen met een 11-4 setwinst.

De Jong was opgetogen toen hij van toernooileider Weitman voor de derde keer in zijn tafeltennisloopbaan de gloednieuwe clubkampioenschapsbeker in ontvangst mocht nemen. “Drie keer in 11 jaar tijd, dat is toch wel mooi!!

Andere kampioenen

Zoals gebruikelijk na het clubkampioenschap werden ook de kampioensteam van de voorjaarscompetitie gehuldigd.Dit jaar was er maar een kampioensteam, dat was duo 9, het team van Martin Roozenburg en Ruud Horijon, dat na 2 jaar afwezigheid een geslaagde comeback maakte in de  6e  klasse en dat bekroonde met een kampioenschap. Na de plechtigheden was het tijd voor feest en bleef het nog lang onrustig in sporthal 't Paradijs.

foto boven: clubkampioen 2019 Frank de Jong (links) wordt gefeliciteerd door de verliezend finalist René Stuivenberg. Foto onder: beeld uit de finalepartij

René Stuivenberg wint Ben Hofstede bokaal

Maar liefst 25 Sorrianen hadden ingeschreven voor de derde editie van het jaarlijkse onderlinge toernooi om de Ben Hofstede bokaal.  Het bijzondere van dit toernooi is dat dit wordt gespeeld volgens de old school regels, zoals die tot 2001 golden. Dat wil zeggen games tot 21 (en niet tot 11 zoals nu), om de 5 punten opslagwissel (tegenwoordig is dat na 2 punten) en max. 3 sets (vroeger 5).

Verrassingen

In de vier voorronde poules vond de grootste schifting plaatsvinden. Zeventien spelers vonden na een sportieve strijd hun Waterloo.  Onder de acht kwartfinalisten toch wel een paar verrassende namen: Ron Wassenaar en Jeroen de Klerk. Twee representanten van de nieuwste lichting Sorrianen. Maar in de kwartfinale werden zij gekoppeld aan respectievelijk Frank de Jong (de heersend clubkampioen) en Ronald Breuseker(ook niet voor de poes), die toch nog een maatje te groot waren. Andere verrassing was veteraan Martin van Boven, die dit toernooi in topvorm was en zich in de voorronde staande wist te houden in het jongere geweld. Al de routine en trucs van Martin waren in de kwartfinale echter niet voldoende tegen het jonge onstuimige talent Leonard Mourits. De vierde kwart finale ging tussen René Stuivenberg en Kees van Roon. Een wedstrijd waar de liefhebbers eens goed voor gingen zitten. Kees wordt jaarlijks beter en zit de topspelers op de hielen. Zou vandaag de definitieve doorbraak plaatsvinden? Helaas voor Kees bleek deze avond René nog te sterk en moet nog even trainen.

Sorryballetje

In de laatste schifting in de halve finales moesten na taaie weerstand Ronald Breuseker en Leonard Mourits het veld ruimen en stond de finale vast. De twee teammaten van Sorry 1 René Stuivenberg en Frank de Jong mochten het tegen elkaar opnemen.  Frank, vorig jaar winnaar van de bokaal, was gezien zijn hogere scorepercentages in de competitie, de grote favoriet. Maar ook bij tafeltennis is de bal rond en zijn er altijd verassingen. Frank won de eerste set, maar René gooide er een schepje bovenop en haalde de tweede set binnen. Hij had de goede flow te pakken en wist Frank in de derde set achter zich te houden. Hij kreeg daarbij aan het eind ook nog hulp van Sorryballetje waarna hij op matchpunt kwam en dat ook direct wist te benutten. Game, set en match! Even later mocht hij van wedstrijdleider Loek Weitman de wisselbokaal in ontvangst nemen.

René was zeer in zijn nopjes met deze overwinning. “De kerstdubbel even beschouwing gelaten, was dit mijn eerste grote toernooizege bij Sorry in de 8 jaar dat ik speel”.

Tafeltennissen doe je bij...

Hebt u deze flyer voorbij zien komen op de sociale media? En denkt u: "Dat wil ik ook?!"

Dan zouden wij zeggen: kom gerust eens langs op dinsdagavond in onze gezellige sporthal 't Paradijs.

Maak vrijblijvend een aantal avonden kennis met ons en het spel. Bevalt het zo goed en wil je lid worden? Dan betaal je dit kalenderjaar slechts 50% van de verschuldigde contributie.

Samenwerkingsverband Game11 en Sorry

Wij zijn zeer verheugd jullie te melden dat met ingang van het nieuwe jaar Sorry een samenwerkingsovereenkomst heeft met Game11.

Lees meer: Samenwerkingsverband Game11 en Sorry